มีดินสออยู่แท่งหนึ่ง และมียางลบอยู่ก้อนหนึ่ง ฟังดูอาจจะตลกนะครับ สำหรับใครหลายๆคนอาจคิดว่าดินสอกับยางลบเป็นของคู่กัน แต่ลองอ่านดูก่อนนะครับ ดินสอแท่งนั้นเป็นเพื่อนกับยางลบก้อนนั้น ทั้งคู่ไปไหนมาไหนด้วยกันทำอะไรด้วยกัน หน้าที่ของดินสอก็คือเขียน มันจึงเขียนทุกที่ทุกอย่างเสมอตลอดเวลาที่อยู่กับยางลบ หน้าที่ของยางลบก็คือลบ มันจึงลบทุกๆอย่างที่ดินสอเขียนทุกที่ทุกเวลา เวลาก็ผ่านไปเนิ่นนานหลายปี ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินเหมือนเดิมเรื่อยมา จนกระทั่งดินสอเอ่ยกับยางลบว่า เรากับนายคงอยู่ด้วยกันไม่ได้แล้วน่ะ ยางลบจึงถามว่าทำไมล่ะ ดินสอจึงตอบกลับไปว่า ก็เวลาที่เราเขียนนายก็ลบไปหมดแล้วมันก็ไม่เหลืออะไรเลย ยางลบจึงเถียงว่า เราทำตามหน้าที่ของเราเราไม่ผิด ทั้งคู่จึงแยกทางกัน ดินสอพอแยกทางกับยางลบมันก็ดีใจที่สามารถเขียนอะไรได้ตามใจมัน แต่พอเวลาผ่านไปมันเริ่มเขียนผิดข้อความที่สวยๆที่มันเคยเขียนได้ก็สกปรกมีแต่ รอยขีดทิ้งเต็มไปหมด มันก็คิดถึงยางลบเพื่อนของมัน ส่วนฝ่ายยางลบพอแยกทางกับดินสอมันก็ดีใจที่ตัวมันไม่ต้องเปื้อนอีกต่อไป พอเวลาผ่านไป มันกลับใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าเพราะไม่มีอะไรให้ลบ มันคิดถึงดินสอ ทั้งคู่จึง กลับมาอยู่ด้วยกันใหม่ คราวนี้ดินสอเขียนน้อยลงเขียนแต่สิ่งที่ดี ส่วนยางลบก็ลบเฉพาะที่ดินสอเขียนผิด เท่านั้น
ถ้าเปรียบการเขียนเป็นการจำดินสอ ในตอนแรกก็จำทุกเรื่องทั้งดีและไม่ดี แต่พอเปลี่ยนไป มันก็หัดเลือกจำแต่สิ่งดีๆเท่านั้น ส่วนการลบเปรียบเหมือนการลืม ยางลบในตอนแรกก็ลืมทุกอย่างทั้งดีและไม่ดี แต่ทุกครั้งที่ลืมเรื่องไม่ดีตัวมันก็จะสกปรกแต่ตอนหลังมันเลือกลืมแต่เรื่องไม่ดี หรือคือการให้อภัยนั่นเอง ฉะนั้นการเปรียบการเดินทางของทั้งคู่เปรียบเหมือนมิตรภาพ ก็คือ การจำแต่สิ่งที่ดีๆ และลืมในสิ่งที่ไม่ดีและสิ่งที่อาจจะผิดพลาดบ้าง ขอให้ทุกคนเป็นอย่างดินสอกับอย่างลบตอนหลังนะ ก็เหมือนกับคอมพิวเตอร์แหละ อันใหนที่ดีเราก็ Save เอาไว้ ส่วนอันใหนที่เราไม่ชอบ ไม่เอา ไม่ดี เราก็ delete ออกทิ้งไง อยากให้ทุกๆคนที่อ่านบทความเรื่องนี้ ได้เข้าใจว่า อันใหนควรจะเก็บไว้ และอันใหนไม่ควรจะเก็บไว้ อยากให้เพื่อนๆทุกคนทำดีให้มากๆๆ ส่วนไอ้เรื่องที่ไม่ดีก็ละทิ้งมันออกไปทีละน้อยๆ เดี๋ยวเราก็จะมีแต่ความดีไงครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น